O korzyściach płynących z działania w grupach producenckich rozmawiali przedstawiciele ministerstwa rolnictwa, świata nauki i izb rolniczych. Debata online dotyczyła podejścia do programowania współpracy rolników w ramach Planu Strategicznego WPR – sektor zbóż, nasion oleistych, buraka cukrowego, ziemniaka, tytoniu, chmielu, oraz lnu i konopi.
Celem konferencji przeprowadzonej w ubiegłym tygodniu online było przedstawienie poziomu zorganizowania rolników w grupach producenckich, a także uświadomienie gospodarzom, jak bardzo korzystnym rozwiązaniem może być dla nich współpraca w ramach takich grup. Organizatorem dyskusji było Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Prelekcje prowadzili specjaliści z Wydziału Zorganizowanych Form Współpracy Departamentu Przetwórstwa i Rynków Rolnych MRiRW. W spotkaniu wzięli udział m.in. przedstawiciele Instytutu Ekonomiki Rolnictwa, Krajowej Rady Izb Rolniczych oraz Wojewódzkich Izb Rolniczych.
Departament Przetwórstwa i Rynków Rolnych poinformował, że w Polsce nadal występuje niski poziom gospodarczego zorganizowania się rolników. Podkreślono, jak ważne jest propagowanie idei wspólnego działania. Uczestnicy konferencji doszli do wniosku, że konieczne jest uwzględnienie tego tematu w działalności szkoleniowo–doradczej.
Podkreślono, że najważniejszymi korzyściami ze wspólnych działań rolników zrzeszonych w tzw. Grupie Producentów Rolnych są: wspólne zarządzanie, ograniczenie liczby pośredników, wyższe jednostkowe przychody członków. Ponadto, rolnicy mogą uzyskać lepsze ceny za jednolity, dobry jakościowo towar oraz realizować wspólne inwestycje i użytkować maszyny. Równie ważna jest możliwość wspólnej dostawy towarów oraz promocji produktów.
Na terenie województwa opolskiego działają Grupy Producentów Rolnych: GPR – zboża i nasiona roślin oleistych – 36 grup zrzeszających 241 członków, GPR – burak cukrowy – 3 grupy zrzeszające 18 członków, GPR – ziemniaki – 2 grupy zrzeszające 10 członków.
W ramach trwających prac nad przygotowaniem Planu Strategicznego na lata 2021–2027, jedną z bieżących propozycji jest utrzymanie dotychczasowej formy wsparcia dedykowanego dla zorganizowanych form współpracy rolników, tj. pomocy ryczałtowej dla grup producentów rolnych i organizacji producentów, niemniej jednak, powyższy zakres wsparcia wydaje się być niewystarczający.
Zidentyfikowane bariery w zakresie poziomu wiedzy ekonomicznej, wiedzy rynkowej oraz zdolności przedsiębiorczych wskazują także na potrzebę realizacji działań w zakresie transferu wiedzy.
Zakłada się, że docelową i preferowaną formą gospodarczego zorganizowania rolników powinny być: uznane organizacje producentów, tworzone w oparciu o przepisy rozporządzenia UE nr 1308/2013, m.in. z uwagi na dodatkowe uprawnienia w zakresie regulacji rynków przewidziane w prawodawstwie UE dla tej formy wspólnej działalności oraz trwały charakter wsparcia finansowego.
